voor zijn tweede album, Hoover Crip en ex-con-Maxo Kream werden echt persoonlijk. Het is vernoemd naar zijn vader, evenals de albumomslag splitst de twee gezichten van de heren als Two-Face van Batman.
Het album gaat over familie. Broers, vaders, zonen, bendebroers. Maxo vertelt over zijn eigen, evenals het criminele verleden van zijn vader, met gebeurtenissen met levendige beelden. Alsof je uit de gevangenis komt en zijn huishouden weer ziet.
Maar dit alles voelt niet als een excuus. “Hoe kun je een nigga de schuld geven,” zegt hij over “verandering”, maar in geen enkele methode lijkt hij zijn leven van strafrechtelijke overtreding te vermelden niet zijn keuze. Hij biedt ons context, geen excuses.
Dit is een buitengewoon album.
Brandon Banks [expliciet] door Maxo Kream